Nie można przypisać podatnikowi stałego miejsca prowadzenia działalności tylko z tego powodu, że wynajmuje on nieruchomość w danym miejscu, w którym nie posiada żadnego własnego personelu świadczącego usługi związane z najmem. Takie orzeczenie TSUE w sprawie Titanium Ltd z pewnością stanowi dobrą wiadomość dla wszystkich podatników prowadzących działalność za granicą. Dzięki niemu wielu przedsiębiorców prowadzących międzynarodową działalność, może odetchnąć z ulgą.
Polityka podatkowa, a stałe miejsce prowadzenie działalności na potrzeby podatku VAT
Jest to kwestia, która nieustannie ewoluuje. Wszystko dlatego, że przepisy muszą być dostosowane do aktualnych potrzeb gospodarki, która nieustannie się zmienia dzięki rozwojowi technologii, zwłaszcza cyfrowej. Nowoczesne technologie sprawiają, że wiele przedsiębiorstw może wykonywać określone funkcje gospodarcze zdalnie. Taka sytuacja stwarza dla wiele możliwości dla niektórych branż.
Z drugiej strony państwa członkowskie bardzo restrykcyjnie podchodzą do kwestii podatkowych, właśnie dlatego istotne jest, by wyroki TSUE pozwalały na rozstrzygnięcie trudnych kwestii.
Jakich sytuacji dotyczy orzeczenie?
Obejmuje ono sytuacje, gdy przedsiębiorca prowadzi swoją działalność za granicą państwa, w którym płaci podatki. Jeśli w danym kraju wynajmuje nieruchomość, a prowadzona działalność jest obsługiwana przez pracowników zatrudnionych przez inny podmiot, do niedawna mogły zachodzić wątpliwości, czy będzie on obciążony podatkiem VAT w obcym państwie. Orzeczenie TSUE jasno stwierdza, że taki przedsiębiorca nie ma w danym kraju stałego miejsca prowadzenia działalności, dlatego nie zapłaci tam podatku.
Uzasadnienie orzeczenia
TSUE wystosowało uzasadnienie do orzeczenia, stwierdzając, że jest to orzeczenie istotne nie tylko dla przedsiębiorców zza granicy, ale także dla innych podmiotów. Korzystanie z personelu zatrudnianego przez inne przedsiębiorstwo nie jest wystarczające do tego, by mówić o powstaniu stałego miejsca prowadzenia działalności, jeśli podatnik nie przenosi na pośrednika uprawnień decyzyjnych w kwestiach związanych z prowadzeniem biznesu na terenie danego kraju.