Obowiązujące regulacje od 1 stycznia 2022 r. wprowadziły ważne modyfikacje w systemie opodatkowania tzw. estońskim CITem, zwiększając przez to jego atrakcyjność, dzięki czemu coraz więcej przedsiębiorców chętniej sięga po tę formę opodatkowania.
Niestety, w dalszym ciągu duży problem interpretacyjny sprawiają tzw. „ukryte zyski” oraz „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą”. W niniejszym artykule skupimy się na klasyfikacji wydatków wynikających z zawartej umowy sponsorskiej.
UMOWA SPOSNORSKA – CZYLI CO?
Umowa sponsoringu to umowa nienazwana, tj. umowa nieuregulowana w kodeksie cywilnym, ani żadnym innym akcie prawnym, mieszana oraz wzajemna, co oznacza, że świadczenie jednej strony umowy jest odpowiednikiem świadczenia drugiej. Jest to rodzaj umowy o świadczenie usług reklamowych.
Na podstawie umowy sponsoringu jedna strona (sponsor) zobowiązuje się spełnić na rzecz drugiej strony (sponsorowanego) świadczenie majątkowe, przy czym sponsorowany zobowiązuje się wykonać w interesie sponsora określone w umowie czynności, które mają na celu zwiększenie renomy sponsora.
Umowa taka może być zawarta w dowolnej formie, tj. w formie ustnej lub pisemnej. Pomimo tego, iż jest dozwolona dowolna forma to forma pisemna jest z pewnością bardziej bezpieczną opcją, ponieważ w razie ewentualnego konfliktu między stronami może posłużyć jako dowód.
ŚWIADCZENIA PIENIĘŻNE JAKO „UKRYTE ZYSKI”
Ustawodawca jako „ukryte zyski” zdefiniował wszelkie świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. Przy czym wymienił, że w szczególności są to:
- Kwoty pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi,
- Świadczenia wykonane na rzecz:
- fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,
- trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
- nadwyżkę wartości rynkowej transakcji ponad ustaloną cenę tej transakcji,
- nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej,
- wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce,
- równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego,
- darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju,
- wydatki na reprezentację,
- dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów,
- odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę,
- zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki,
- świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce
Biorąc powyższe pod uwagę, każdy przypadek należy badań w indywidualny sposób, może się bowiem okazać, że jeżeli strony umowy sponsoringu są podmiotami powiązanymi to sponsor będzie zobowiązany do zapłaty podatku od tzw. ukrytych zysków.
ŚWIADCZENIA PIENIĘŻNE JAKO „WYDATKI NIEZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ GOSPODARCZĄ”
Sponsor, który wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodu spółek kapitałowych (tzw. estońskim CITem), spełniając na rzecz sponsorowanego świadczenie majątkowe może być zobowiązany do zapłaty podatku od wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
Niestety, ustawodawca nie wskazuje katalogu wydatków które winny być kwalifikowane jako niezwiązane z działalnością gospodarczą. W przypadku opodatkowania spółki estońskim CIT-em dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
W tym zakresie należy posłużyć się objaśnieniami Ministerstwa Finansów do Ryczałtu od dochodu spółek, gdzie zostało wskazane że w celu identyfikacji wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Przy czym należy pamiętać, że pojęcia te nie są tożsame, jednak występują podobne cechy kwalifikacji poniesionych wydatków tj. cel ich poniesienia.
Zgodnie natomiast z obowiązującą linią interpretacyjną, jeżeli z treści umowy zawartej między stronami wynika, że w zamian za przekazanie określonych świadczeń pieniężnych sponsor otrzyma od sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym – to w takiej sytuacji wydatki poniesione na sponsoring mogą być kosztem uzyskania przychodów (interpretacja indywidualna z 28 lipca 2021 r., o numerze 0111-KDIB1-1.4010.181.2021.4.BS).
W związku z powyższym, jeżeli poniesione przez sponsora wydatki zostaną w teorii zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodu to należy założyć, że nie będą one stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
